Gazze’de, Irak’ta, Afganistan’da, Suriye’de ve dünya sermayesi tarafından cehenneme dönüştürülmüş birçok ülkede bomablar sivil insanların başına yağarken, insanlar kılıçtan geçirilirken, masum çocuklar alevler içinde can verirken, biliyorum benim bu cılız sesim, iki satırım asla o yangını söndürmeyecek, ama hiç olmazsa safım belli olur. Bunu bana bir karınca öğretti! (h.h…)
Hikayedir. Rivayet edilir: Kral Nemrud, ona karşı ayaklanan İbrahim peygamberin ateşte yakılmasını emretmiş! Herkesi odun taşımaya çağırmış. Nemrud’dan yana olanlar odun taşımaya koyulmuşlar!
Ateş yakılmış ve alazları bulutlara yükselmiş. İbrahim ateşe atılmak için mancınığa konmuş. Odun taşıyan bir adam bir karınca görmüş, bir damla suyu yüklenmiş telaşla gidiyormuş. Sormuş karıncaya, bu su niçin, bu ne telaş diye. Karınca, “Nemrud’un ateşi içindir!” demiş. Adam alayla gülmüş demiş ki “Senin bir damla suyun mu söndürecek bu cehennem ateşini?” Karınca da sakince yanıtlamış “ Ben de bilirim bir damla su Nemrud’un ateşini söndürmeyecek ama olsun yine de benim safımı belli eder, hangi tarafta olduğum anlaşılır!”
sardunyalar.com 