Yaşar Kemal’siz kalmak birden bilmediğin sokaklarda kaybolan bir çocuk yapıyor insanı!

Gölgesini toplayıp giden bir çınarın arkasından susuz bakmak gibi bir şey bu gidene bakmak!

Yaşar Kemal’siz bir dünya çok daha kahpe görünüyor, çok daha karanlık ve çekilmez!

Yaşar Kemal’siz bir dünya güzel atlıların ardı sıra toza toprağa bulanmış gözyaşlarıyla hasretine dalmak gibi bir şeydir…

Yaşar Kemal’siz bir dünyada çakallar fink atar ancak!

Biliyorum, gidişin ne zaman olsa beklenmedik olacaktı, oldu! Güle güle aydınlığı kitaplığımın!

Kar yağıyordu, kar üstüne
Cennetin ve yeryüzünün buz kesilmişliğine
Ne kadar derin uyuduysam o kadar büyüdüm
Çegem lalelerinin ısıtan alazlarıydı.

Kar yağıyordu. Duygular şarkı söylüyordu
Karın beyzalığından uzaklarda
Kar yağıyordu. Ağaçlar yeşeriyordu
Nasıl da yeşilsin, kış düşleri, sen!

(İngilizcesinden çevirdim)

gel beni öldür sevgilim
ölümlere yakalandım
bulaşmam var
dünya kadınlarını kurtarmalısın

gel beni öldürelim
bulaşmamı bağışlayalım bir söyleşe
ben iyiyim
saat kılıcı birkaç dakika geçiyor
ben kendimden bir gömlek ve
kızıl taçyaprakları birkaç yaprak kalmış rubaiye
zumla bakışlarını başkaldıran çıplak memelerime
başını bu araya yaklaştır
taş kırmayı bilir sadece
kır.

(Ziba Kerbasi, Zibahu, ben iyiyim adlı uzun şiirinden bir böüm, Farsçadan çeviri: h.h.)

 بیا مرا بکش عزیزم

من کشتن ګرفته ام
سِرایت دارم
باید زنان جهان را نجات دهی
بیا مرا بکشیم
و سِرایتم را به سُرایتی ببخشیم
حالم خوب است
ساعت چند دقیقه از تیغ ګذشته
من یک پیرهن از خودم و
ګلبرګهای سرخ چند برګ مانده اند به دوبیتی
زل بزن در پستان های سر به هوای برهنه ام
سرت را نزدیک بیار بزن این لا
سنګ فقط شکستن بلد است
بشکن

بخشی از شعر بلند حالم خوب است، زیبا کرباسی

(ترجمه به ترکی : هاشم خسروشاهی)