Bir ömür acı ve hasret son buldu!
Acı ve hasret dolu bir ömür son buldu!
Demek Furuğ’un oğlu olmak, Perviz Şapur gibi tanınmış bir edebiyatçının oğlu olmak yetmiyormuş. İkiyüzlü toplum yapacağını yapıyor. Furuğ’un şiirlerini okur, onu alkışlar, Perviz’i takdir eder ama onların biricik oğullarına sahip çıkmazlar. Üstelik güvendiği insanlar, annesinden ve babasından ona kalan ne varsa, mektupları, resimlerı, antika sayılacak eşyaları, Furuğ’un dikiş makinesi de dahil, kısaca varını yoğunu hırsızlar gibi çaldılar, elinden aldılar ve onun yüzüne güldüler. Yayıncılar annesinin kitaplarından elde ettikleri yüz binlerce dolardan ona tek kuruş ödemediler. (Kamiyar’ın kendi dediğine göre Morvarid Yayınları hariç)
Şimdi Tahran’da 50 metrekarelik bir evde, çalıp çalamadığı gitarı ile yapayalnızken, Devrim Muhafızlarının engellemeleri nedeniyle ve gelip geçenlerin ilgisizliği ve aldırmazlıkları nedeniyle sokak müzisyenliğini de bir kenara atmışken, herkese küskün bir insanken, hastanede yapayalnız dünyaya gözlerini yumdu. O acısını çok kısa bir cümlede dile getirmişti: “Beni niye bu dünyaya getirdiler?”
Yakında onun kalbinin sözlerini size aktaracağım!

küçücük oğlum benim ninni
kapa gözünü gece olmuştur
uyu bu kara dev, gözünde kan
dudağında gülüşle gelmiştir
başını koy yorgun dizlerime
adımlarının sesini dinle onun
ulu ağacın beli kırıldı
ayağını üstüne basınca onun
ah, bırak perdeler çekeyim
tüm bu pencerelere
yüzlerce ateş ve kan dolu gözlerle
her an uzanıyor pencerelere
Bugün, İran Öğrencileri Haber Ajansı İSNA kısa bir haber geçti. Aynen veriyorum:
Kamiyar, Furuğ’un oğlu vefat etti.
Kamiyar Şapur, Furuğ Ferruhzad ve Perviz Şapur’un oğlu 66 yaşında dünyadan göçtü.
Puran Ferruhzad’ın kızı ve Kamiyar’ın teyzesinin kızı Efsane Beyat, ölüm haberini onaylayarak İSNA’ya “Kamiyar bir süreden beri akciğerlerindeki rahatsızlıktan dolayı hastanedeydi. Bugün, 16 Temmuz Pazartesi, sabaha karşı kalbinin durması sonucunda vefat etmiştir,” dedi. Efsane ayrıca Kamiyar Şapur’un ne zaman defnedileceğinin bilinmediğini söyleyerek ekledi: “Sanırım toprağa verme işi iki üç gün sürer.”
Kamiyar Şapur 19 Haziran 1952’de dünyaya geldi. Hem annesi Furuğ şiirlerinde ona işaret etmiştir hem de babası onun adından esinlenerek kendine Kami takma adını seçmiştir. Kamiyar resim çizerdi ve bir süre de sokak müzisyenliği yapmıştır.
Kamiyar’dan “Aşk metal bir heykeldir” ve “Hoş kokulu altın renkli ışınlar” adlı iki şiir kitabı, Fernaz Tebrizi ile birlikte düzenlediği “Dolma kalemimi güneşle doldururum” adıyla çıkan Perviz Şapur’un oğlu Kamiyar’a yazdığı mektuplar ve Omran Selahi ile birlikte “Kalbimin ilk atışları” adıyla çıkardıkları Furuğ’un, eşi Perviz Şapur’a yazdığı mektuplar kitap olarak kalmıştır.



Gençlik yılları!
Kamiyar’ın çizgileri ile babası perviz
Kamiyar’ın çizgileri ile Furuğ

Annesinin toprağa verildiği Zahiroddovle mezarlığının kapısından içeri bakıyor!
Furuğ’un oğlu olmak. Olabildiğince zor bir hayat yaşamış olmalı. Ruhu şad olsun, ne denir ki başka.
Çok zor bir yaşam sürdürdü… Huzur içinde yatsın!