Yönetmenliğini yaptığı Ev Karadır filminde
Furuğ Ferruhzad’ın seslendirdiği metnin
tümünü aşağıda veriyorum *:
cehennemde kimdir tanrım sana şükürler diyor?
cehennemde kimdir?
senin adını ey yücelerin yücesi şarkılayacağım,
senin adını on telli utla çalacağım
çünkü çok tuhaf ve korkunç yapılmışım.
kemiklerim senden saklı değildi gizlide oluşuyorken
ve ben yerin en dibinde biçimleniyorken …
senin defterinde benim bütün organlarım yazılmıştır
ve senin gözlerin benim ceninimi görmüştür
ey yücelerin yücesi!
senin gözlerin benim ceninimi görmüştür
dedim keşke benim de güvercinler gibi kanatlarım olsaydı,
uçsaydım ve bir dinginlik bulsaydım.
uzak bir yerlere gitseydim ve çölde yuva kursaydım.
şiddetli fırtınalardan kaçsaydım sığınaklara,
çünkü yeryüzünde zorluklar ve şirretler gördüm.
dünya boşunalığa gebe kalmıştır ve zulmü doğurmuştur
senin gücünden nereye kaçarım,
senin buradalığından nereye giderim?
sabah yelinin kanatlarını alsam
ve denizin en ücra yerine konsam,
orada bile senin ellerinin ağırlığı üzerimde olacak
bana avarelik meyi içirmişsin.
ne denli korkunçtur senin işlerin!
ne denli korkunçtur senin işlerin!
kendi ruhumun acısından söz ediyorum,
kendi ruhumun acısından söz ediyorum!
suskunken gün boyu süren naralarımda ruhum çürüyordu
benim hayatımın rüzgâr olduğunu anımsa!
çöllerin saka kuşu gibi,
harabelerin baykuşu olmuşum!
ve bir serçe gibi çatıda oturmuşum tekil.
boca olmuş su gibiyim
ve çok eskiden ölmüşler gibiyim
ve kirpiklerimde ölümün gölgesi var!
kirpiklerimde ölümün gölgesi var
terk et beni,
beni terk et!
çünkü günlerim nefes gibidir.
terk et beni,
dönüşü olmayan yere gitmeden önce,
o koyu karanlık ülkesine…
aaah Tanrım!
kendi kumrunun canını vahşi hayvanlara bırakma…
benim hayatımın rüzgâr olduğunu anımsa
ve boşunalık zamanını benim payım kıldığını anımsa.
ve çepeçevremde şenliğin şarkıları
ve değirmenlerin sesi ve ışıkların aydınlığı yok olmuştur
ne mutlu şu anda ektiğini biçen ekincilere;
eleri başakları koparmakta olan ekincilere…
gelin çıkışı olmayan çölde şarkı söyleyeni dinleyin,
kollarını açıp,
‘Eeyvahlar olsun bana!
çünkü ruhum irinlerim nedeniyle bilinçsiz kalmıştır!’
diyenin şarkısını
ve sen ey kırmızıyla kuşanan
ve altınlarla süslenen
ve gözlerine sürme çeken gündüzlerin unutulmuşu!
kendine boşuna güzellik verdiğini anımsa
çıkışı olmayan çöldeki şarkıdan dolayı!
ve seni küçük gören dostlarından dolayı…
eyvahlar olsun bize
zira gündüz zeval bulup sona ermekte
ve akşamın gölgeler uzamakta
ve bizim varlığımız, kuşlarla dolu kafesler gibi,
tutsaklığın iniltileriyle dolup taşmakta.
aramızda ne zamana kadar süreceğini bilen yoktur…
hasat mevsimi geçti ve yaz bitti
ve biz kurtulmadık.
kumrular gibi insaf için inleriz ve yoktur…
aydınlığı bekleriz ve şimdi zifiri karanlıktır
ve sen ey sevginin soluğu seni ileri süren taşkın nehir…
bize doğru ak!
bize doğru ak!
h.h.
- Edebiyatsever ve sanatçı dostum Sayın Sanaz Zaresani’nin bir uyarısıyla makalenin başlığında ufak bir değişiklik yaptım. Başlıktan sanki şiirleri Furuğ söylemiş gibi algılanıyordu. Değiştirdim. İbrahim Golestan bir söyleşisinde Ev Karadır filminin metin yazısı hazırlıklarında Furuğ’un Eski Ahit’i okuyarak bir metin hazırladığını söylüyor. Biz de Furuğ’un Mezmurlardan alıntı yapıp kendi şiir melodisine dönüştürüp kimi değişiklikler yaparak son metni ortaya çıkardığını biliyorduk. Örnek olarak Mezmur 7 (15), 32 (3,4), 33 (2), 35 (7,8,9), 39 (14,15) ve 102 (6,7) gibi. Sayın Sanaz Zaresani’ye uyarısı için teşekkür ederken hatayı önlemek için bu notu düşmeyi zorunlu buldum.
sardunyalar.com 