14 Şubat Dünya Öykü münasebetiyle, faşizmin çirkin yüzünü göstermek için, bu kısa öykümü yeniden yayımlıyorum!
Bu öykü Dünyanın Öyküsü dergisinin 2 sayısı (Nisan-Mayıs) sayısında yayımlanmıştır:
Küçük beyaz kemiksi taneyi ince uçlu matkapla deldi. Üfledi. Tek gözüyle açtığı deliğe baktı. Kenarları tırtılmış mavi plastik tabaktan kemiksi taneler
i birer birer alarak mumlu ipe dizmeye başladı. On bir sağlam tane, bir kırık parçadan oluşan nişane, tam otuz üç taneyi ipe dizdi. Mumlu ipe düğüm attı. Püskülden önce dizeceği imameyi düşündü. Uygun imame bulamadı. Belini doğrulttu. Bel kemiklerindeki sızı yüzüne yansıdı. Uzun ahşap masanın arkasından kalktı. Lastik terliklerini sürükleyerek eski merdivenleri çıkarken imame tanesini düşünüyordu.
View original post 297 kelime daha
sardunyalar.com 