Büyük deniz
Büyük deniz
Bana bir akıntı göndermiş
Irmakta bir çapa gibi sürüklüyor beni
Yeryüzü ve bu büyük fırtına
Sürüklüyor beni
Uzaklara götürüyor
Ve ruhumun derinliklerini hazla kımıldatıyor
-Uvavnuk
**
Küçük maceralarımı düşünüyorum yeniden
Küçük maceralarımı düşünüyorum yeniden
Korkularımı
Kocaman görünen o ufacık korkuları…
Yaşamsal olan her şey için
Elde etmeliydim, varmalıydım
Ancak şimdi sadece tek büyük bir şey var
Sadece bir şey
O muhteşem günlerin tan atımlarını görmek için yaşamak
Ve dünyayı dolduran ışığı…
(Inuitlere, Kanada’nın ilk sakinleri olan Eskimolara ait şiirlerden ikincisi, 19.YY’a ait. Bu şiir aşağıda bir fragmanını verdiğim Asla Ağlamayan Kurt –Never Cry Wolf– adlı filmin son sahnesinde de seslendiriliyor.)
[Not: Film ismindeki “Cry” sözcüğünü ulumak, havlamak olarak da çevirebilirdim ama ağlamak daha çok hoşuma gitti :)]
(inglizceden çeviri: h.h.)