göğsümdeki istiridye kabuğu!

Ahaay denizcim
Elini uzat
Dalgaların içinden bereketi getir bize
Balıkların öpücüklerini
 
Ay inmekte
Güneş esnemeye başladı
Dalgalar uyanmakta
Elini uzat
Ağını sürükle krallığına
 
Şarkılarımı sana sakladım kıyıda
Ölü yengeçler şiirlerini
Gel ey ebedi denizcim
Kediler gelmeye başladı
Gel kulağını yasla göğsümdeki istiridye kabuğuna
 
Bu atı senin için tımarladım bak!
Çıplak günlerimizin çıplak kısrağını
Dedelerimizden kalan eski ateşi yaktım
Sesleri davullara gömdüm
Dön artık yetim denizcim!
 
Kuşları senin için saldım gökyüzüne
Bir masal sakladım ikimiz için
Tutuşan kül rengi saçlarım deniz fenerin olsun dedim
Gel! Aaah yalnız kadınım
 
Denizin şeytanlarına inanmadım
Yıldızların anlattıklarına inanmadım
İnadına leylaklar açtı avuçlarımda
 
Gel artık
Saçlarını topla denizden
Bu şehir senin bereketinle ayakta kalacak
Etme!
Gel ey ilk ve son umudum!