telaşlanıyorum!

senin yeşil saçlarını okşuyorum
kızıl dişlerinden öpüyorum
bunca telaş neden diye şaşıyorum kendime

yıllar
küçük notlar aldığım kâğıtlar gibi serpilmiş
unutulmuş kayıtlar gibi
 
yıllar sonra seni ilk gördüğüm an geliyor aklıma durmadan
ruhumu yeniden kundakladığın gün
sokakları soluksuz koştuğum
durduk yere güldüğüm günler geliyor aklıma
güneşin sıcak, ekemeyin sıcak, çayın sıcak olduğu günler
sokaklardaki tek bir çiçeği es geçmediğim,
kedileri sevdiğim
günbatımı kargaların kasvetli olmadığı günler
telaşlanıyorum
 
senin yeşil saçlarından bir tutam saklıyorum
şarap şişesi gibi ceketimin altında
kızıl dişlerinle dişliyorum ekmeğimi
senin döşünden emer gibi emiyorum rüzgârı
bu dönemeçten dönsem diyorum ordasın
ağaçlar sessiz ve çıplak
sokak sessiz ve çıplak
gökyüzü sessiz ve çıplak
telaşlanıyorum
 
çocuklarıma tanyeri masalını anlattım geceler boyunca
nar yarılması şafakların masalını
saçlarınızı rüzgâra verin dedim
eğilmeyin
kırılmak yenilgi değil dedim
dalgaları göğsünüzle karşılayın
dostları gözlerinizle
şarabı hızla içmeyin dedim
hızla geçiyor hayat nasılsa
telaşlanıyorum
 
yüreğim kapı arasına sıkışmış gibi
öksüz rüzgar avareliği bu günler
bu gardiyanlı günler, habis günler
hep vakitsiz ölen genç kızlar ve erkekler günleri
bu yalancı ikiyüzlü ağzı köpüklü yobaz günler
sensiz kahkahasız acı günler
kanlı günler
ve kara
yüreğim kapı arasına sıkışmış gibi acıyor
 
 
ve ölüm yumrukluyorken kapımı
ve ben gözlerine doymamışken
bu uçarı günler
hanımeli rayihası
ve uzaktan taze ceviz kokusu
ağzımda çağla
gel diyorken bir ses
telaşlanıyorum
(şiir, foto: h.h.)