زنبق خونین
شعری از بهجت آیسان
ترجمه: هاشم خسروشاهی
او را زدند، با چشم خود دیدم
سوار بر زنبقی سفید می رفت
می رفت
بایست زنبق ، تو نیز خون آلود شدی
از قطره اشکی
زاده بود مادرش او را
با مشتی اندوه
با چه دشواری ها
با چه دوری ها
و سفید می شد
گیسوانش
هنوز هیجده ساله بود
دلداده ای داشت
از همان محله
از محله ایوب
نبوسیده بود او را هنوز
در کنفکسیونی کار می کرد.
زدند او را
با چشم خود دیدم
کبوتری بال زد
در ایوب، در آن خانه
با پرده ی چیتی
شمعدانی ها در گلدان خشکیدند
ناگهان
شیشه قاب عکسی
ترک برداشت
قاب سیمی
از روی رادیو
افتاد
کتابها پراکنده شدند
پراکنده شدند شعرها
“و “حقوق رم
کبوتر نتوانست
بنشیند
او را زدند، با چشم خود دیدم
سوار بر زنبقی سفید می رفت
بایست زنبق، تو نیز خون آلود شدی
Kanlı Zambak
Behçet Aysan
onu vurdular, gözümle gördüm onu
ak bir zambağa binmiş gidiyordu
gidiyordu
zambak dur, sana da bulaştı kan.
bir damla gözyaşından
doğurmuştu anası onu
bir avuç sevinçle
büyüttü
bir avuç hüzünle
nice zorluklar
nice ayrılıklar
ve saçlarına beyazlar
düşürerek.
onsekizindeydi
bir sevgilisi vardı
aynı mahalleden
eyüpten
henüz öpememişti bile
konfeksiyonda
çalışırdı.
onu vurdular
gözümle gördüm onu
bir güvercin havalandı.
eyüpte, o basma
perdeli evde
kurudu saksıdaki sardunya
birdenbire
çatladı
bir fotoğrafın camı
tel çerçeveli
düştü
radyonun üzerinden
yere.
dağıldı kitapları
dağıldı şiirler
ve roma hukuku
güvercin
konamadı.
onu vurdular, gözlerimle gördüm onu
ak bir zambağa binmiş
gidiyordu
zambak dur, sana da bulaştı kan.

Biraz önce, Erden Kıral’ın yönettiği ‘Vicdan’ filmini izledim. Üstüne bu şiir, evrende her şeyin birbirine bağlı olduğunu bir kez daha hatırlattı.. Teşekkürler..
Evet… belki de evrende her zerre diğer bir zerrenin zerresidir… kim bilir? sizin bu notunuz da tam benim az önce attığım notun üzerinde denk geldi… “bir düş ki…”. sevgiler.