bir çift ayak geçer ak
nergis kokuları bırakarak
kısa saçlı bir kız çocuğu
aşkı emzirerek şimdi olmayan memeleriyle
Hudson River’de
serin bir yağmur cama çiseler
mutfakta oturmuş yaprak dökümünü seyreder
bir yanı çürür uzakta bir ülkede işkencede bir yanı
bir yanı sereserpe günebakan tarlası bir yanı yağmur
Hudson River’de
sabahcıl kuşların cıvıltısıyla son masalını yazar
toprak, güneş ve hürriyet şarkılarıyla
yüreği yangın yeri yüreği buğday tarlası
aşk ki köklenmiş damarlarında
Hudson River’de
Ankara’dan başlar yanardağları Ağrı’ya uzanır ağrıları
bir ordu gönderirler kırk beş kilo fırtınaya
aşk böyle devirir der aşk böyle köz külde
yazar yazar eli yetişmez anılarının
Hudson River’de
ben seni göğsümün sol cebinde taşıdım
cephelerimde siperlerimde yangın yeri dumanlarımda
seni kekeme bir çocuk gibi ezberledim kara tahta önünde
rüyalarım tekrarlanır diye uyanmadım her düşüp kalktığımda
Hudson River’de
öpseydim parmaklarından son bir defa
saçlarını tarasaydım masallar anlatarak
alnımızın satırları karışsaydı birbirine
kara gözlerimizle gülseydik bir kez daha
Hudson River’de
uyurken gelseydim
öpseydim gözlerinden
fırtınalardan kurtulup yanaşsaydım dingin limanlarına
başım eteğinde dinleseydim ne oldu sana
Hudson River’de
…
…
sardunyalar.com 