Şemsim kamerim geldi

Mevlana’dan (h.h.)

Şemsim kamerim geldi kulağım gözüm geldi
Gümüş tenlim o altın ocağım geldi
Serimin hoşluğu, gözüm ışığım geldi
Başka şey istersen o başka şeyim geldi

O yol kesenim o tövbe kıranım geldi
O ak yanlı Yusuf’um ansız yanıma geldi
Bugün dünden daha iyi o eskil munisim
Dün ona sarhoştum ondan haberim geldi
Dün ışıkla aradığım kimse
Bugün bir demet çiçek tek geçtiğim yola geldi
İki elini koydu belime beni sıkıca kucakladı
O gül yüzlülerin tacı nadir kemerim geldi
O bahçesini baharını seyret bak meyine humarına
O yiyip içmesine bak sanki gül şekerim geldi
Ölümden neden korkayım o abı hayatım geldi
kinayeden neden korkayım ki o siperim geldi
Bugün Süleyman’ım sen yüzüğüm verdin
O şahlık tacı başımın üstüne geldi
Hadden acıdıysam aşkın yoluna çıktım
Ya rab ne büyük muttur ki yolcularım geldi
İçme vaktidir ta ki uyana aklım
Uçma vaktidir ki kolum kanadım geldi
Vaktidir tan gibi bu âleme ışıyayım
Vaktidir gürleyeyim er aslanım geldi
Bir iki beyit kaldı götürdüler beni cana
O yere ki orda dünya muhtasarım geldi