yeşil kadına şiir

yeşil dilim var şimdi
sevgilimin sevinicine benzer
dudakları ıslak ilkbahar
incecik cildinde nehirler akar                    kanarım da doymam
 

yeşil saçlarım var şimdi                           
sularında yansırım sevgilimin
ağzının kozasında yeşil bir tomurcuğum
öpünce telaşlanırım
 
yeşil düşlerim var şimdi                          
gecelerimde saklıdır koynu                döşündeki iki ay ortasında
 
kollarını açtığında tan atar yatağımda                 
gözleri ıslak bir veda masalıdır                son sevişmeyi andırır
 
yeşil sözcüklerin arasından geçerim
bakar da görmem
sorarım kendime         ne malum ölmediğim!
 
öyle körpe güler ki sevgilim yeşil sürgünler kıskanır
dilinin ucunda yeşil arzular boy verir
yeleğini çıkarınca bahar serpilir odama
 
yeşil saçları var sevgilimin orman kokar iğde çiçekleri
geldiğinde gel dediğinde
gelir                elimden tutar koşar çocukluğuma
yeşil köpükle yıkar sırtımı
rüzgarında hep yeşil şarkılar eser
 
parmaklarının ucu yeşil mürekkeplidir
basar anlımın ortasına
şimdi geç der bu yeşil patikadan
omuzlarını alır giderim
 
omuzlarını alıp gittim
pencerem şimdi yeşil anılarına açılır ömrümün