İsrail devleti tarafından öldürülen savunmasız, masum Filistinli çocuklarını yeniden bağrıma basıyorum…

Bir gün insanlık bu derin aymazlıktan uyanacak ve savaşlarla insan öldürmenin kara lekelerini insanlık tarihinden utançla silecektir… 

Baba beni de kandırdılar!
kıyamadığın bahçemizin bulutları barut kokuyor şimdi
ağaçlarda yeşil güneş değil beyaz fosfor bombaları 

Anne üzüleceksin ama okuduğun ninnilerin siliniyor kulaklarımdan

Baba çürümüş bir zamandayım
sıkışmışım cellatlarla namertler arasında
keşke cahil olaydım
Sevmeyeydim sokaklarımızı dağlarımızı
Sevmeyeydim çölü yağmuru

Ama baba
ben de baba oldum ve anne oldum
ben ve arkadaşlarım çiçekleri seviyoruz hâlâ
kızıl şarkılar söylüyor aşık oluyoruz
biz kedilerin mırıltılarını seviyoruz 
umutları çalınmış çocuklarla ağlıyoruz ve öfkeleniyoruz
sarıldığımız sevda urganını kesiyorlar baba
bizi teker teker çürütmek istiyorlar
teker teker toplu mezarlarda
süslü parfümlü mezarlarda
kimsesiz kuytu mazlum mezarlar

Anne üzüleceksin ve beyaz başörtüne sileceksin gözyaşını seccadene sileceksin
Ama senin mırıldandığın türküleri de siliyorlar kulaklarımdan
reyhan kokulu saçlarına yemin ki unutmamak için balıkları da düşlüyorum
kar yağarken yıldızları da düşlüyorum
ama anne düşler canımı acıtıyor!

İyi ki komşu kızı var!
komşu kıza anlattığımda o bana hep beyaz yaseminler açacak diyor
komşu kız da sevdalıdır 
komşu kızın sayısız çocuğu var
kızıl kâküllü kızıl perçemli kızıl gözlü çocuklar
onlar sokaklarda oynadıklarında güneş suya vuruyor
komşu kız bana efsaneleri unutma diyor 
ben senin saçlarında buğulu masalları okudum dediğimde gülüyor
ben onun gülüşlerini gördüğümde cellatları unutuyorum
komşu kızın kızıl memelerinden yeşil süt akıyor!

 (h.h)