Nedense İhsan Yüce’nin bu şiirini bu güzel yazıda okuduktan sonra buraya aktarmak istedim… güzel insanları unutmamak güzeldir!
Ekmek şarap sen ve ben
bir de sabahın dördü
dışarda kar
odamız ılık
gözlerin ılık ılık damlarken boş kadehe
anlattın bana ağzı sarımsak kokan bir oğlanla yattığını
aşkı tattığını, karım dediğini ve aldattığını
Azalya romanı üzerine yapılmış olan bir söyleşim:
İran’da neler oldu? Buna yakından tanıklık edebilmek için Azalya okunmalı. Azalya’da neyin üzerinde duruldu? Bunu öğrenmek için bu söyleşiye göz atmaya değer!
İran sinemasının unutulmaz yönetmeni, Yeni Dalga sinemanın öncüsü, Abbas Kiyarostemi bugün Paris’te tedavi görmekte olduğu hastanede hayatını kaybetti. Yaklaşık 3 aydan beri İran’da tedavi gören büyük usta 10 gün önce tedavisinin sürüdürülmesi için Paris’e gitmişti.
Bir kez daha… dinlemek için sanatçının adını tıklayalım:
Nazım Hikmet Ran:
1
Sedirde al yeşil, dal dal bursa ipeklisi,
duvarda mavi bir bahçe gibi Kütahyalı çiniler,
gümüş ibriklerde şarap,
bakır leğenlerde kızarmış kuzular nar idi.
Öz kardeşi Musa’yı ok kirişiyle boğup
yani bir altın leğende kardeş kanıyla abdest alarak
Çelebi Sultan Mehmet tahta çıkmış hünkar idi.
Çelebi hünkar idi amma
Al Osman ülkesinde esen
bir kısırlık çığlığı, bir ölüm türküsü rüzgar idi.
Köylünün göz nuru zeamet
alın teri timar idi.
Kırık testiler susuz
su başlarında bıyık buran sipahiler var idi.
Yolcu yollarda topraksız insanın
ve insansız toprağın feryadını duyar idi.
Ve yolların sonu kale kapısında kılıç şakırdar
köpüklü atlar kişner iken
çarşıda her lonca kesmiş kendi pirinden ümidi
tarümar idi
Velhasıl hünkar idi, timar idi, rüzgar idi
ahüzar idi.
Gétdi o mehru yanımdan yüz cefa qaldı mene
Cövr bilmen kim, belayi münteha qaldı mene
Éy peri çox işveyi hevesinen meğrur olma kim
Mülkü fani sanma ki ne sene qaldı mene
Ta kim o xurşid rux gétdi gözümden su teki
Gözyaşım onun üzünden aşina qaldı mene
Sen gédenden beru ancaq zaru feqan étmişem
Yér ve göy ins-u melek cümle baxa qaldı mene
Dilberin gétdi Xetayi sen nédirsen dünyanı
Çünkü can gétdi bu ten ya reb niye qaldı mene
***
Gitti o ay yüzlü yanımdan yüz cefa kaldı bana
Cefa bilmem ki sonsuz bela kaldı bana
Ey peri işvelerinde çok mağrur olma ki
Fani mülk sanma ne sana ne kaldı bana
O güneş yüzlü gidince yüzümden su gibi
Gözyaşım onun yüzünden aşina kaldı bana
Sen gittin gideli inleyip figan ettim ancak
Yer ve gök insan melek cümle bakakaldı bana
Sevgilin gitti Hatayi ne edersin dünyayı sen
Çünkü can gitti bu ten ya rab niye kaldı bana
Şiir: Şah İsmail Hatayi, Azerbaycan Türkçesi
Anadolu Türkçesi: h.h.
Dünyadan Çeviri sitesinden alınmıştır:
Okumak için fotografı tıklayın lütfen!
Ahmed Şamlu’dan çevirdiğim Bana Aydınlıktan Söz Et adlı seçkinin ikincisi baskısı ek çevirilerle ve Hafız-Hayyam-Mevlana şiirinden örnek çevirim Sırrı Giz Eylediler adıyla Totem Yayınlarından çıktı. İdefix ve D&R raflarında…
I am left staring after the ship that is leaving; I cannot throw myself into the sea, the world’s pretty; Manliness in my head, I cannot cry.
sardunyalar.com 