“Ben, ‘uluslararası prensipler’ denen sözler hakkında hiç bir şey bilmiyorum ve size söz veriyorum bölgede doğan her bir Filistinli çocuğu yakacağım. Filistinli kadınlar ve çocuklar onların erkeklerinden daha tehlikelidir; çünkü her bir Filistinli çocuk demek Filistin soyunun daha fazla devam etmesi demektir.” Bu sözler Ariel Şaron’a aittir. O bu sözleri 1965 yılında General Uzi ile yaptığı söyleşide dile getirmiştir.
Dün, dünya acımasız bir katilden temizlendi. İlerici Yahudi kardeşlerimizin yüz karası, Filistin çocuklarının katili, Sabra ve Şatilla kasabı Ariel Şaron yıllarca düştüğü komadan çıkamadı. Bu koma halindeyken neyin hesabını verdi bilinmez ancak kuşkusuz tarih onu insanlığın gördüğü en acımasız katillilerle birlikte anacaktır. O, Moşe Dayan gibi, 1911 yılından beri bölgede, İngiliz emperyalizminin oyunlarıyla başlayan, “mazlumiyet” maskesi altında, bütün bölge insanına ve özellikle de savunmasız Filistin halkına karşı sürdürülen kesintisiz ve sistematik savaş, saldırı, cinayet ve terör politikasının önemli bir parçasıydı.
Haganah terör örgütünün üyesi olan Şaron’ın adı ilk kez 1948 yılında sınır köylerde sürdürdüğü acımasız katliamlarla ünlendi. 1952 yılında kurduğu 101. Tim’in komutanı olarak ününe ün kattı. Bu timin üyeleri sabıkalı canilerden ve ölüme mahkûm edilmiş katillerden, hırsızlardan oluşuyordu. Şaron bu çeteyi en zor eğitimden geçirmeyi başarmıştı. Bir İsrail gizli servisi MOSSAD subayının anılarında değindiğine göre, Şaron çete üyelerinden herkesi utandıracak işler yapmaya mecbur ederdi, öyle ki bu caniler bile bu istekleri yerine getiremezlerdi. Bu MOSSAD subayı, anılarının devamında Ariel Şaron’un doğum günlerinde bir defada öldürdüğü 20 Filistinli çocuğun anısına mum yakılmasıyla kutlamayı tercih ederdi. bu anılara göre bir gün Şaron yolu üzerinde kucağında süt bebeği ile bir Filistinli kadına rastlamış, hançeri ile onlara saldırmış, kadının başını kesmiş, ardından bağırarak çocuğun ateşte yakılması için emir vermiş. Subayın yazdığına göre bu çocuk öldürülen o 20 çocuğa dâhil değildir. Şaron El Calil’de kaçırdığı beş Filistin halk liderini de kaçırmış ve çok işkenceler sonrasında o çocuğu yaktığı gibi yakmıştır. 101. Tim’in faaliyetlerinden biri, El Qabiyye köyünü top atışlarıyla yok etmesi, insanlarını kılıçtan geçirmesi olmuştur. Birleşmiş Milletler gözlemcilerinin bu katliamdan verdiği rapor ürperticidir. İsrail bu katliamın nedenini köydeki bir Yahudi kadının öldürülmesi savına dayandırmıştır. İsraillilerin Şeytanlar Birliği adı verdikleri 101. tim, sürekli Filistinlilerin evlerine bomba yerleştirerek sistematik cinayetlerini sürdürmüşledir.
Ancak tüm bu cinayetler Sabra ve Şatilla katliamından sonra gölgede kaldı. Şaron İsrail Savaş Bakanı’yken 16-18 Eylül 1982 tarihinde üç gün boyunca Lübnan’daki Sabra ve Şatilla mülteci kamplarına saldırarak “Duygu ve Acıma Yasak!” sloganıyla en az 1500 savunmasız insan, çocuk, kadın ve yaşlı insan hatta kediler, köpekler bile öldürüldü.
(Sabra-Şatilla resimleri bu siteden alınmıştır.
Gırtlağına kadar nükleer ve modern silahlarla donatılmış ve yaşamı savaş ve huzursuzluk yaratma ve zorbalık politikasına dayanan İsrail’in fanatik din dayanaklı askeri devleti Ariel Şaron’a çok borçludur! Moşe Dayan’ın benzersiz benzeri Ariel Şaron, dirseklerine kadar masum Filistin çocuklarının ve insanının kanına bulaşan ellerini, kollarını ve kalbini yıkamaya fırsatı olmadan gitti!
Resimde Ariel şaron ve Moşe Dayan, iki meslektaş yan yana!
Güzel insanların sözünün geçtiği, insanca yaşamın sürdürebildiği daha güzel bir dünya umuduyla!
sardunyalar.com 