göster evi ben bilmem!

Dün akşam bir arkadaşla Muhsin Namcu’nun (Mohsen Namjoo) sardunyalar’da yayımladığım Sitem adlı şarkısı hakkında konuşurken söz o şarkının 7. dakikasından sonra gelen bölümdeki “şaraphane nerdedir?” sözleri üzerine yoğunlaştı. Mevlana’nın “göster evi ben bilmem” şiirine benzettim. Sarhoş yol kaybeder. Şaraphane nerdedir soran ya sarhoştur ya da seri hoş olarak şaraphane aramakta! Bunlar evin yolunu kaybederler. Ne güzel. Mevlana bakışıyla “Ev” kavramı üzerinde belki bir gün düşündüklerimi yazarım ancak şimdi aşktan sarhoş olan ve evi kaybeden Mevlana’nın o şiiri:

Ey mihman edenim gel gel karşıla beni canım sen –

                                                                        şaşkın olduğumdandır göster evi ben bilmem

Ey ki köyün şehrin aklını başından aldın –

                                                                         nerde benim ev nerede, göster evi ben bilmem

Canı olduğun kesten bilgi sorma asla sen –

                                                                         çık karşıma incitme göster evi ben bilmem

Senden coşan o kimse mazur gör onu lütfen –

                                                                         evden uzaklaştırma göster evi ben bilmem

Ben aşığınım müştakın ben aleme ün yaptım –

                                                                         acı beni tek etme göster evi ben bilmem

Ey saf sahibi mutrip sen el mızrabına çal çal –

                                                                          gönlüm yoluna tef tef göster evi ben bilmem

Tebriz hakı Şems’im ben başkasını istemem –

                                                                         düşer düşer kalkarım göster evi ben bilmem

 (Farsçadan çeviri: h.h.)