İran’da son 35 senede neler olup bitti?
Komşunun acı deneyimden ve başına gelenlerden tarihi bir ders almak!
Özgürlük, eşitlik ve insanca yaşam için yıllarca süren kendiliğinden gelişen kitlesel halk hareketi ve birkaç siyasi örgütün örgütsel mücadeleleri sonrasında 1979 yılında nihayet Şah’ın İran’dan kaçışıyla birlikte İran halkı zaferini ilan etti. Genç subayların kışlalardan dağıttıkları silahlarla hapishaneleri basan on binlerce insan, bütün siyasi tutukluları serbest bıraktı. Fabrikalardan Şah yanlısı patronlar kovuldu, toprak ağaları ya halk tarafından idam edildi ya da köylerden kovuldular. Her yanda kızıl bayraklar ve İran bayrakları dalgalandı. Her yanda özgürlük şarkıları ve devrim marşları söylenir oldu. Sevinç gözyaşları sel oldu. Kardeşlik duygusu dalgalandı, her yan bahar koktu. Devrim sonrası gelen 1 Mayıs en görkemli şekliyle kutlandı. On binlerce insanın kanıyla yeşeren o görkemli bahar yaşandı.
Görkemli Şuab Devrimi’nin zaferi Devlet mekanizmasını ele geçirmek isterken, İran sermaye grubu ve başta Humeyni olmak üzere Amerika ve Dış güçlerle anlaştı. Amerika-Avrupa-Rusya için mollalar devleti komünistlerin devletinden, halkın egemenliğinden daha yeğdi. Sonra ne oldu? Humeyni İran’a geldiğinde söz verdi: Mollalar devlet işlerinde kesinlikle olmayacaklar, onlar halkın dini işleriyle uğraşacaklar (mış), Halk petrol gelirine ortak olacak (mış), Komünistler dahil herkes özgürce düşüncelerini ifade edecek ve bunların hepsi İran İslam Cumhuriyeti’nde yaşanacak (mış)! Birkaç Marksist-Leninist ve devrimci örgüt dışında herkes (hatta kendilerini Komünist ve devrimci ilan edenler bile) Humeyni’yi destekledi. Referandum yapıldı, Halk Devrimi yerine İslam Devrimi (??) halk tarafından kabul edildi. Halk kendi katillerini kutsadı. Sonra ne oldu?
1- Halk ordusu dağıtıldı, Şah ordusuyla anlaşma yapıldı, Devrim Muhafızları Ordusu kuruldu, Şah’ın gizli servisi cinayetler örgütü SAVAK’ın başındakiler yeniden işe alındılar.
2- Amerika-Avrupa’nın desteklediği Saddam, petrol kaynaklarını ele geçirmek ve mollalara fırsat vermek için İran’a saldırdı. Halk kitleleri dayandı, 8 yıl süren savaş süresince 500.000 insan canından oldu.
3- Savaş süresince eli palalı, kamalı, dikenli zincirli top sakallı katiller, “İslam ve Humeyni” sloganlarıyla halkın üzerine saldırıldı. Sokaklar kan gölüne döndü. Yazarlar, düşünürler kaçırılıp öldürüldü, muhalif sesleri kurşuna dizildi.
4- Savaş süresince Humeyni bütün karşıtlarını, düşmanla işbirliği ve casusluk suçlamasıyla tutukladı ve daha devrimin üçüncü yılında on binlerce insan hapsedilmiş ve binlercesi, hamile kadınlar dahil, 12-13 yaşındaki çocuklar dahil idam edilmişti.
5- Önce silahlı ayaklanmaya yeltenen ve Humeyni’nin destekleyicilerinin başında gelen Halkın Mücahitleri Örgütü tarumar edildi. Ardından komünistler, sosyalistler, sosyal demokratlar kılıçtan geçirildi. Bu dönemde hala kendilerini komünist diye tanıtan Tudeh Partisi ve Halkın Fedaileri (Çoğunluk) Örgütü Humeyni’nin polisi ve ordusuyla işbirliği yaparak yüzlerce insanın tutuklanıp idam edilmesine ön ayak oldular. Devrimin ilk on senesinde 20 bin üzerinde idam gerçekleşti. Aydınlık günlerin habercileri silinmişlerdi artık!
6- Sonra sıra kendilerine geldi. Çıkar çatışması kendi aralarında ön plana çıkmıştı. Katıksız İslam (???) yanlıları diğerlerine saldırdı. Birçok Ayetullah hapsedildi. Ayetullahlıkları ellerinden alındı. Ev hapsine atıldılar. Eski dostların birçoğu görevlerinden uzaklaştırıldı. karşı koyanlar ise hapsi boyladı…
7- Devrimin ilk yıllarında mollaların kendileri için kurdukları Devrim Muhafızları Ordusu her şeyi ele geçirmişti artık. Devrim Muhafızlarının ortak olmadıkları ya da haracını onlara ödemedikleri hiçbir fabrika, hiçbir önemli ticari merkez kalmadı. Bütün ithalat ve ihracat onların eliyle gerçekleşiyordu artık. Ve bu yolla mollalar hem parlamento, hem kabine hem de uydurdukları bir sürü yasama, yürütme ve yargı organlarını kendi egemenlikleri altına alarak mutlak güç olmayı başardılar. Ve bunların başında, en büyük lider ve bir tek kişi Vilayet-i Fakih geliyordu. Şimdiki Hamnei. Seçimler sadece kendi aralarında rekabet denemsinden ötesine geçmedi. Bu göstermelik seçimlerde bile hileler yaptılar…
8- Ve sonunda geçen sene mollalar Amerika önünde diz çöktü ve o ünlü esaret belgesini Ayetullah Rohani eliyle imzalardılar…
9- 36 sene sonra, halk daha fakir, özgürlüklerden daha yoksun, uyuşturucu kullanımı daha korkunç ölçüde, fuhuş yaşı 11-12’e inmiş, pahalılık, işsizlik cehennemi alev alev, ultra zenginler daha zengin oldu ve söylem hala aynıydı: yoksulların yanında olduklarını iddia eden bir avuç şarlatan…
10- Azınlık birkaç yüz bin Ermeni-Yahudi vatandaş kendi anadillerinde eğitim haklarını kullanabildikleri halde, halkın %75’ini oluşturan Türkler (%40 civarında), Kütler, Araplar, Beluçlar, Gilekler vs kendi anadillerinde eğitimden mahrumlar…
11- Halk, ve en başta katmerli acılar çeken kadınlar hala özgürlükleri ve insanca yaşam için mücadele etmekteler.
Özet, her şey sermayenin egemenliği içindi:
1- Güzel günler için halk mücadele etti ve başardı…
2- Halkın devrimi yenilgiye uğratıldı ve gericiler işbaşına getirildi,
3- Gericilerin gizli ordusu elleri palalı-kamalı lümpenler-top sakallılar yığını ve görünen ordusu Devrim Muhafızlar Ordusu halkın üzerine kesintisiz saldırıldı… faili meçhul dizi cinayetler, hapisler, idamlar süregeldi,
4- Savaş çıkarıldı, savaş süresince halk inanılmaz bir acımasızlıkla kılıçtan geçirildi,
5- Yüzbinler canından oldu ve halkı kılıçtan geçiren, sermayeye ve güce tapan gericiler hala İslam adaletinden söz etmeyi sürdürdüler, hala mazlum ve yoksul halkın yanında olduklarını iddia ettiler,
6- Kendi katillerini omuzlarına alıp yücelten, alkışlayan halk yeni bir kurtuluş yolu arayışına girdiler! Din istismarının olmadığı, gerçek eşitliğin, özgürlüğün var olduğu insana yakışan bir düzeni kurmak için!
sardunyalar.com 