Dün paylaştığım Mehdiye’nin söylediği Mevlana’ya ait şiirdeki oynak, şen ve tareb havasını, şarkıyı dinleyenlerin ve fakat Farsça bilmeyenlerin tam olarak yaşayabilmeleri ve duyumsamları için, şiirin özgün halini Latin elifba ile veriyorum. Mevlana burada tareb olan şenlik, coşku ve dansı anlatmıyor, onun irfani anlamlarını vermekle kalmıyor aynı zamanda onu sözcükleri ve şiiri ile icra ediyor. Mevlana gazellerinde sıkça rastalanan bu icra mucize değilse erişilmesi hemen hemen imkansız olan bir ustalık eseridir. (h.h.)
men tarebem tareb menem, zohre zened nevayé men – éşq miyâne aşéqan şivé koned berayé men
ah ké ruz dîr şod, ahuyé lotf şîr şod – délber-o yâr sîr şod ez soxen-o doayé men
yâr béreft-o mand dél, şeb hemé şeb der âb-o gél – telx-o xomar mitepem tâ be sebuh vâyé men
behré xoda saqiya an qadehé şégérf ra – ber kefé pîré men bénéh ez ceheté rézâye men
saqiy-é ademi koşem ger békoşed mera xoşem — rah boved atâye u, ruh boved sexâyé men
bâdé toi sebu menem, âb toi-o cu menem – mest miyâné ku menem, saqiyé men seqâyé men
sardunyalar.com 
inanilmaz. muhtesem cik tesekkurler Hasim Bey . sesin bu kadar ruhani olabildigi az sey okudum.
Mevlana’nın irfani coşkusuna çok uygun bir beste ve ses ve icra… ben teşekkür ederim.