hiç!         ne yapacağım!
dikenlerini ayıklıyorum dilimin       aha işte şurasından kalbimin!

ben seni saçlarından öpmedim
topuk sesini ezberledim ama
bilmezsin artık
dünkü güneşi rüzgar alıp götürdü

unutmuşsun belki
parmakların elma kokardı

istersen hep açık tutarım ışıkları
karanlığı ben de sevmiyorum artık
elini ölümün eline bırakmayacağım
senin ölümün çok son olur           çok!
bu sona saksılarımız hazır değil daha!

diyordun ya sen ne dersen
işte diyorum
sen ölemezsin!
…
…
(h.h., 9/12/2012)