ey insan ey kesilen dilini çiğneyen insan kazı kendi mezarını gözlerini kimin oyduğunu göremeyeceksin dilini kimin kestiğini ne güzel ölüyorsun felaketinden habersiz ne güzel ne güzel toplu mutlu mezarlar ben senin de kafirinim bilesin uyanma bir efsaneye dönmüştür idamları izleyen izdihamın ne güzel ey habersiz acıları içinde mutlu insan kimin kıstırdığını da bilmeyeceksin ey elleri kanlı ellerin kanlı öl ve mutlu ey masum cani! (haşim hüsrevşahi, Rüzgar Şiir Yaşam syı VIII)
ey insan
sardunyalar.com 