Kısa süre önce elleri kelepçeli, bacakları prangalı bir şekilde yatağa zincirlenen ve hastanede hayata gözlerini yuman İran Yazarlar Birliği Yönetim Kurulu üyesi ve eski İYB başkanı şair, yönetmen, yazar, belgesel film yapımcısı Bektaş Abtin’in anısına onun birkaç kısa şiirini üzüntüyle çevirip sunuyorum. Özgürlük yolunda canından olan tüm yazarları, şairleri, gazetecileri ve sanatçıları saygıyla anarak!
İnsan onarımı
Sensiz yaşam cehennemdir
Ey şiir! Ey insanı onarma rüyası
Seni yazıyorum ve
Bütün dünyanın kol ağızlarında
Kurşunu
Beyaz bir bayrağa dönüştüren
Bir elin peşindeyim
Böylesi bir yanılsamayı seviyorum.
Sayfalar: 1 2
Cok uzucu.Basiniz sagolsun.
Ucuncu Dunya ya teleskopla bakmaya yola cikilmadi degil. Yazik ki bunlarin cogu kisisel bekalari icin donerek liberal oldu ve emperyalistlerin demokrasi getiriyoruz oyununda piyon olmayi tercih ettiler.Oranin insanlarinin Birinci Dunya tarafindan altust edilen hayatlari denizlerde sona ererken hicbir elestiri, kinama getirmediler.Ucuncu Dunya mazlum yoksul hoyrat…Ya Birinci Dunya ve her ulkedeki yardakcilari? Etnik ve dini talepleri kiskirtilarak halklarin ellerinden kaynaklari alindi.
Evet çok üzücü… ancak üzünç de kimi zaman ilerlemek için yakıt olur…