Tezkeretül Evliya,
Şeyh Ebu Bekir Şibli zikri,
Ferideddin Mohammed Attar Nişaburi
Denir ki, yanan bir parça ıslak odun görünce ki diğer ucundan su damlıyordu, ashabına dedi, “Ey müddeiler şayet yüreğimizde ateş var diye doğru söylüyorsanız, neden gözlerinizde gözyaşı bulunmaz?”
Denir ki Cüneyd’ın yanına gidince şevkten sarhoş ve vecdin galebesinde Cüneyd’in elbiselerini yırtar. “Neden yaptın bunu?” dediler. “Hoşuma gitti… yırttım ki hoşuma gitmesin.”
Bir gün o sarhoşlukla çıkageldi. Cüneyd’in karısı saçların tarıyordu. Şibli’yi görünce gitmek istedi. Cüneyd, “Kapatma saçlarını ve gitme! Bu sarhoşlara cehennemden haber olmaz. Şibli konuşuyor, gözyaşı döküyordu. Cüneyd karısına, “Şimdi kalk ve git!” dedi ki ona onu vermişler ki gözlerine ağlamak geldi!”
Ve dedi ki, kim ki sevgi iddia ede ve sevgiliden başkaya meşgul ola ve sevgiliden başka talep ede ona benzer ki Tanrı’yı alay ede. Ve dedi ki, “Korku yürkleri yakar, sevgi canları yakar ve şevk gönülleri yakar!”
Farsça aslından çeviri: H.H.
sardunyalar.com 