13 Şubat 1967 tarihinde hayata gözlerini yuman Furuğ Ferruhzad’ın sevgili anısına, 10 Nisan 2010’da kaybettiğimiz, dostum sanatçı Cihan’ın (Jahan) güzel icrasıyla Furuğ’un “Güneş oluyor” şiirini sunuyorum… Işıkları bol olsun!
bak gözlerimdeki hüzün
nasıl da damla damla erimede
baş kaldıran kara gölgem benim nasıl
güneşin ellerine tutsak düşmede
bak
tüm varlığım yıkılmada
bir kıvılcım beni yutmada
götürmede beni doruklara
beni pusuya sürüklemede
bak
gökyüzüme benim nasıl
şimşekler doluşmada
şimşekler doluşmada
bak
gökyüzüme benim nasıl
şimşekler doluşmada
şimşekler doluşmada
sen geldin
sen geldin
uzaklardan geldin sen
kokular ve ışıklar ülkesinden
beni fildişi, bulut ve kristalden
bir sandala oturtmuşsun,
götür beni
götür beni ey sevecen umudum
götür beni
götür beni ey sevecen umudum
götür beni şiirler ve coşkular ülkesine
götür beni şiirler ve coşkular ülkesine
beni yıldız dolu yollara sürüklemedesin
yıldızlardan öteye ulaştırmadasın
bak gözlerimdeki hüzün
nasıl da damla damla erimede
baş kaldıran kara gölgem benim nasıl
güneşin ellerine tutsak düşmede
(h.h., yaralarım aşktandır)
