Resim: Tebriz yakınlarında bulunan Dehhak ( Zehhak, Zohhak, Ajdahak) kalesi
serçe sesleri yalıyor sanki hücremin tek gözünü güz yaprağı kadın sözcüklerden ne zaman sıyrıldım lal olmuşum dilinde tutulmuşum vurgun yeri kuyu başında parmaklarım kesik dilini tinime sürdüğünde gecenin sesi gözümün tülü oynar sırlarımdan da arınmışım içimde Lut çölü başımı eteklerine al kanımı iç zamansız sunaklarında kış ormanı kadın gayri bilinmez yolların divanesiyim gaipten değil kaybolmalarım… omuzlarında yılan besleyen Dehhak[1] aşkına! (h.h.)
[1] Dehhak: Siyonistlerin İran için kaleme aldıkları resmi tarihte, omuzlarında yılanları genç beyinlerle besleyen zalim bir kral olarak anlatılır. Oysa o, zalim Pers kralı Kiros’a karşı ayaklanmış, oğlunu tahttan indirmiş, vergileri silmiş, sıradan halkın haklarını onlara geri vermiş Türklerin atalarından Geomat’tır.
sardunyalar.com 