Amma da benziyor haaaa!

Tebriz’e mersiye!- 2009

Bu o kör dilsiz sokaklardır ama mağrur
Seni öykülerimde getirdim buraya         seni şiirlerimde                göresin diye          gördün
Heyhat benim deli atalarımdan ki insanlığa yazmayı öğrettiler ve yanmayı
Onlar bilmediler Tebrizliler bu boğulmuş Türkler
Tarihi bir avuç üzerlik gibi avuçlarındaki közde taşıyacaklar

Bu o boylu poslu akkavaklardır
Budaklarında büyü okuyan rüzgar
Bu ise kaş çatan sevgili günbatımı

Bak! Bu kadar antika ölü arasında tekçe beni gör

Mezarların siyah taşları dimdik duruyorlar şehrin bu yanında
Şehrin o yanındaki kızıl tepelere bakıyorlar
Sanki bir şeyleri anımsamak istiyorlar
Ama onlar ebedi unutkanlardır

Mezarın tozu toprağı amma da benziyor haaaa!

Binlerce sessizlik kadınının arasından geçtim
Binlerce şaşkınlık erkeğinin arasından
Hangi köprüden geçsem sana rastlarım
Bana soruyorsun nereye daha?

Biliyorsun dağlar küçülmüş
Sanki simsiyah bir acımasızlığın hançeri geçmiş bu şehirden
Sanki sokaklar o alev giysilerini daha çıkarmamışlar
Bana sorma nereye!

Uzaklardan gelen ve senin duyduğun ses avare bir şarkıdır
Sokaktan geçip gidecek ve ak yüzlü karakaşlı bir kızın kulaklarına varacak

Bu kızın yüzü amma da benziyor haaaa!

Ben öldüğümde sana söylemiştim ağlama
Beni anımsadığında demiştim elini alnına koy öyle bak
Bize doğru gelen kıyameti göreceksin
Korkma!
Bu gelen atalarımızın alevli atlarıdır
Benim kalbimi al yanına                     eli boş gitme karşılamaya

Saçlarını taradığında gece bulaşır yüzüme gözüme
Boynunun akından öptüğümde dudaklarımda tan atar

Bu petunyalar amma da benziyor haaaa!

O köprünün altından çok kanlı sel akmış!