bir yaz gecesi buradayım dedim burada
iki acının ortasında kıyısında arzunun ve ölümün
yenilginin sonrasında
buradayım dedim
ve işte böyle tak tak
iki kez çarptım elimi mezarımın yatağına: gel dedim
geldin
mumları yaktın
soyundun yalanlardan
doğurdun beni çırılçıplak
yıkadın sonra öptün ve yeniden gel dedin dünyaya
gece bir ayet gibi fısıldandı:
bunun içindir menekşe yağmurları gözlerinde
- öptün... güneşleri de getirdin- - sus! -
ve ağlarken yanağında fesleğenler
- öptün... dolunayı sil aynandan- - ne olursun!-
bu yüzdendir insansın
- öptün ve ruhunun kapılarını açtın ışık...- - aaaah!-
bu yüzden…
- eteğinde gül yaprakları ne? - - dinle!-
bir yaz gecesiydi dudakların kulaklarımda dinle dedin:
bu sensin doğumundur bu ellerime ve sonundur bu!
yüreğim alevlerinde çingene eteği
ellerim dişleri dipçik yemiş intifada sokakları
sesim susturulmuş bir sabah vakti
gözlerim kuşatılmış buluşma yeri hep taaaaa gözlerine
gel dedim
geldin
gecenin türküsünü yaktın söndürdün gözlerimi
parmağını bastırdın dudaklarıma bak dedin:
bu düşlerin penceresidir bebek
mükerrer doğumların bu yüzdendir
geri dönüşlerinin bulutları da bundan
sonra bir ayet gibi fısıldandı gece:
ne zaman ki kaybedilen sesler ve sözler geri gelir dil yuvasına
- geceyi bitimsiz kıldın -
ne zaman ki ölüler güler ve kaygılanmazlar ölmüşlüklerinden
- kaldır gövdemi tabutunda - - ne olursun...-
ne zaman ki...
- öp suskumu ak gülüşlerinle- - aaaahhhh!-
sonrasında ben yoktum
sersem bir zaman bundan sonrası dilimde sözcükler yığını
- görsem gül ve geri dön evet yeniden
gözlerini aç sabahından uçan aydınlık
pencereye tersine zaman çocukları
sokağımızın akasya kahkahasında
aynalar...-
- şşşşşşşş! -
- ah evet bir daha bir daha -
bu yüzdendir yeryüzünde ölüm
bu yüzdendir geçişin bitimsizliği
- evet -
- geç buradan ve buradan!-
geçiş ki dağın dağılmasıdır güneşin gözüne
- şimdi dağıl!
önce bulutlan sonra yağmurlan çiçeklen sonra geç buradan-
- sonra ölüm? -
- evet...
şimdi yazabilirsin: bir yaz gecesiydi...-
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili
”önce söz vardı”
sonra aktı durdu köz
beni cehennemle sına
acıyla yoğur
Mina’da taşla
göm beni
öcünü al sahte peygamberlerin
göz çukurlarıma ateşi düşür
küllerimi serp Kudüs’teki tapınağa
ilk suçu ben işledim
ilk günah benim… /zeynep ilknur