Beyaz Mintan

Kalbinle ruhunla geldin bana

Düşsel arınlığın basit beyaz mintanı içinde

Işıklı sağanağıydın senin eski patika yolu boyunca

Ayaklarının yeşimi, biricikliğin kızıl rayihası

*

Senin sevimli uzun incelen parmakların okşadı

Güneşin öptüğü nazik yuvarlak yanakları

 Masmavi rüzgârı doldurdun saçlarına

Ve hava dağlarını odama estirdin

*

Seni duydum ses ve sözcükler olarak:

Senin ruhunu soludum her nefesimde

Esinim benim aydınlık dizelerimi ördü senin beyaz giysine

Küçücük yapraklar dışarıda hazla titreşirken

*

Gün boyu keyifle geçirdik birlikte

Bana bonkörce kucak dolusu mutluluk verdin

Senin lekesiz bahara benzer mintanın yumuşacık salınımı

Ruhumuzu gönderdi cennetsi yuvalarına

Hepsi içinde yayınlandı

Yorum bırakın