Sürgün!

Dün bir arkadaşla aramızda başka nedenden dolayı Arap kadın şairler konusu geçti. Anımsadım Suriyeli şair Seniyye Saleh’ten çevirdiğim bir şiir var. Onu takdim ediyorum: Seniyye Saleh, Suriye’nin kuzeyinde Misyaf kentinde doğdu. Erken yaşta annesinin ölümü onun üzerinde ve şiirinde derin iz bıraktı. Birçok şiirinde anne figürü ve kadınların Arap dünyasındaki kötü durumunu belirgindir: “Gövdem hayalet düşman akınları ile kuşatıldı” Şiirleri 60’lı ve 70’li yıllarda kimi avangart edebiyat dergilerinde yayımlandı. Saleh kan kanseri nedeniyle 1995 yılında hayatını kaybetti ve geride iki kızını, bitirmemiş birçok şiirini ve Boyunduruk Zamanı (1964) ve İdam Mürekkebi (1970) adlı iki toplu şiir kitabı bıraktı. Söylendiğine göre kanserden ve evlilikten kurtulmak için çetin mücadele verdi. Kocası Suriyeli ünlü şair Mohammed El-Magut’un (1934-2006) gölgesinde acılar çekmiştir.

Hazin
O renkli çanları kuşandı
Haz ve eğlenme yüz örtüsünü
Anlatılarını
Dilinin ucunda kuşattı
Kriz anlarında
Onu ihanete götüremesin diye

Ve o
Uçarı
Goher markalı ayakkabılarıyla aylak aylak dolaştı
Gece kadar yalnız
Tek bir yıldız onu beklemeksizin
Gözlerimden başka.

Kuş göz eriminde kanat çırpıyor
Anımsa
Kurşunlar sıkılıyor bir uçtan bir uca

Anımsa beni
Bu ebedi yolcuyu
Hayatım boyunca
Dört nala gitmek istemişim
Ama mezarımın sınırları genişlemedi.

(Farsçasından çeviri: h.h.)

(Bu bilgiler Arap Modern Edebiyat Dergisi Banipal’den alınmıştır)