Tebriz’in Şair Oğlu, Mehemmed Hüseyin Şehriyar’ın (1906-1988) unutulmaz şiirinden bir bölüm:
1-
Héyder Baba, ıldırımlar şaxanda
Séller sular şaqqılayıb axanda
Qızlar ona sef bağalyıb baxanda
Selam olsun şovketüze élüze
Menim de bir adım gelsin dilüze
2-
Héyder Baba, kekliklerün uçanda
Kol dibinden dovşan qlaxıb qaçanda
Baxçalarun çiçeklenıb açanda
Bizden de bir mümkün olsa yad éyle
Açılmayan ürekleri şad éyle
Tebriz’in yakınında Qere Çimen’deki Haydar Baba dağı
3-
Bayram yéli çardaxları yıxanda
Novruz gülü, qar çiçeyi çıxanda
Ağ bulutlar köyneklerin sıxanda
Bizden de bir yad éyliyen sağ olsun
Derdlerimiz qoy dikkelsin dağ olsun
4-
Héyder Baba, gün daluvi dağlasın
Üzün gülsün bulaqlarun ağlasın
Uşaqlarun bir deste gül bağlaın
Yél gelende vér getirsin bu yana
Belke menim yatmiş bextim oyana
5-
Héyder Baba, senün üzün ağ olsun
Dört bir yanun bulağ olsun bağ olsun
Bizden sonra senün başun sağ olsun
Dünya qezov qeder ölüm itimdi
Dünya boyi oğulsuzdi yetimdi
6-
Héyder Baba, yolum senden kec oldu
Ömürüm kéçdi gelemmedim géc oldu
Héç bilmedim gözllerün néc oldu
Bilmezidim döngeler var dönüm var
İtginlik var ayrılıq var ölüm var
7-
Héyder Baba, iyit emek itirmez
Ömür kéçer efsus bere bitirmez
Namerd olan ömrü başa yétirmez
Biz de vallah unutmarıq sizleri
Görenmesek helal édün bizleri
8-
Héyder Baba, Mir Ejder seslenende
Kend içine sesden köyden düşende
Aşıq Rüstem sazın dillendirende
Yadundı ne hölesek qaçardım?
Quşlar tekin qanad açıb qaçardım?
9-
Şengil Ava yurdu, aşıq alması
Gahdan gédib orda qonaq qalması
Daş atması alma héyva salması
Qalıb şirin yuxu kimin yadımda
Eder qoyub ruhumda her zadımda
10-
Héyder Baba, Quru Göl’ün qazları
Gediklerin sazax çalan sazları
Ket kövşenin payızları yazları
Bir sinema perdesidir gözümde
Tek oturub séyr éderem özümde
11-
Héyder Baba, Qere Çimen cadası
Çovuşların geler sesi sedası
Kerbala’ya gédenlerın qadası
Düşsün bu ac yolsuzların gözüne
Temeddünün uyduq yalan sözüne
12-
Héyder Baba, şéytan bizi azdırıb
Mehebbeti üreklerden qazdırıb
Qere günün sernüvüştün yazdırıb
Salıb xelqi bir birinin canına
Barışığı beleşdirib qanına
13-
Gözyaşına baxan olsa qan axmaz
İnsan olan xençer béline taxmaz
Amma héyif kor tuttuğun buraxmaz
Béhiştimiz cehennem olmaqdadır
Zilheccemiz Meherrem olmaqdadır
14-
Xezan yéli yarpaqları tökenede
Bulut dağdan yénib kende çökende
Şéyxilislam gözel sesin çekende
Nisgilli söz üreklere deyerdi
Ağaşlar da Allah’a baş eyerdi
15-
Daşlı Bulaq daş-gumunan dolmasın
Baxçaları saralmasın solmasın
Ordan kéçen atlı susuz olmasın
Déyne Bulaq, xéyrun olsun axarsan
Üfüqlere xumar xumar baxarsan
16
Héyder Baba, dağın daşın seresi
Keklik oxur dalısında feresi
Quzularun ağı bozu qeresi
Bir gédéydim dağ dereler uzunu
Oxuyaydım “Çoban qéyter guzunu”
…
…
76-
Héyder Baba, senün göylün şad olsun
Dünya varken ağzun dolu dad olsun
Senden kéçen tanış olsun yad olsun
Déyne menim şair oğlum Şehriyar
Bir ömürdür qem üstüne qem qalar
76 kıta şiir… türkçenin her oluş zamanından itsi (koku) var… büyük duygu adamı… şiirin öldüğü zamanımızda bu lirizm… aşk olsun be Şehriyar.