Joee’nin kaçıncı ölümü

-neden 
gecenin karanlığını
döktün içime
ayrılık diye
o gece
yıldızları eledin gözlerinden?

yinelenen türkü…

bank üstünde
ölümünden habersiz
düştüğünü söylemiştim,
kara bir adamın
siyah küçük bir düğüm gibi
sabahın alaca karanlığından yoksun
kocaman garda
kör bir düğüm
gibi, hiç bir dişlinin çözemediği
hiç bir tırnağın söküp kanala atamadığı
sabahın alaca karanlığında, yoksul
bir türkü akarken kanalın bulanık sularına
" Joee neredeydin dün gece?"[1] diye

-aşkım mağrurdur
kanatır dudaklarımı da
ağlamaz!

"duyuyor musunuz beni baylar, bayanlar"
diye söylemiştim
"yoksa bana mı
haykırıyormuşum gibi geliyor?"
"duyuyor musunuuuuuuuuuz?"

-aynı laflarmış!
ne çıkar?
ne çıkar ölünceye dek yinelesem
seviyorum diye
hep yeniden göz açmadım mı
güneşe, senin gözlerinle
seslenmedim mi yinelenerek
senin dudaklarında, şiir.

aşkım mağrurudur boyun eğmez…

kanları bu kanala dökülen
kızıl derili kardeşlerimin kaşları gibi çatık!
         (şimdi onlardan
         sade bir ad kalmış dudaklarımızda ve kentin omuzlarında)
söylemeliyim.
bankın üstünde oturmuşum
Milwaukee'de
garda.
"Joee neredeydin dün gece?"
(h.h., 27/8/96 Milwaukee, Wisconsin)

[1]