yeşil dilim var şimdi sevgilimin sevinicine benzer dudakları ıslak ilkbahar incecik cildinde nehirler akar kanarım da doymam
yeşil saçlarım var şimdi sularında yansırım sevgilimin ağzının kozasında yeşil bir tomurcuğum öpünce telaşlanırım yeşil düşlerim var şimdi gecelerimde saklıdır koynu döşündeki iki ay ortasında kollarını açtığında tan atar yatağımda gözleri ıslak bir veda masalıdır son sevişmeyi andırır yeşil sözcüklerin arasından geçerim bakar da görmem sorarım kendime ne malum ölmediğim! öyle körpe güler ki sevgilim yeşil sürgünler kıskanır dilinin ucunda yeşil arzular boy verir yeleğini çıkarınca bahar serpilir odama yeşil saçları var sevgilimin orman kokar iğde çiçekleri geldiğinde gel dediğinde gelir elimden tutar koşar çocukluğuma yeşil köpükle yıkar sırtımı rüzgarında hep yeşil şarkılar eser parmaklarının ucu yeşil mürekkeplidir basar anlımın ortasına şimdi geç der bu yeşil patikadan omuzlarını alır giderim omuzlarını alıp gittim pencerem şimdi yeşil anılarına açılır ömrümün
