mübarek yüzleri var onların mevsimler onların mübarek sesleri ile canlanır onların susmaları var susunca duyarsınız bakışları var onların anlatılmaz görülmez de kar yağmur rüzgâr ve yaprak dökümü ve gül açması mübarek soluklarıdır onların
ağaçlar ki onların mübarek tenleri ile meyveye oturur ve toprağın dölyatağı kabarır onların yürekleri iledir kâinat sınırlarını yitirir saldırırlar onlara hep saldıracaklar onlar insan olmanın mübarek kefaretidir ödenir çağlar boyunca onların mübarek ölümleri var anlatamam dünyanın kulaklarına mübarek masalları var onların ilk ve son anlamı anlatan o ilk kadının dudaklarında söylenmiş ve söylenmemiş yazılmış ve yazılmamış sözler gibi onların mübarek gözyaşları var ebemkuşakları rengini onlardan çalar kahkahaları var onların teklifsiz kelebekler ki onların mübarek yatağından öğrenmiş aynalar da onların mübarek parmakları var dokunmak sadece bir işarettir ve dünya onların mübarek doğumunu bekler sabah akşam anlatamam ey düşlerin seyre durduğu kadın sen anlat kendini ben anlatamam
sardunyalar.com 