gelincikler tek tek göründü mü çayırlarda
işi iş kasabanın
su yüzlü çocuğun işi iş
bir de poyraza döndü mü hava
başlar masmavi damarlar fışkırmaya yanaklarından
faytonların turuncu tekerlekleri
yansır gaz tenekeleriyle çevrili bahçelerde
asılı çamaşırlarından bir tutam çivit kokusu alıp gider
“Bu akşam
Bir sokak şarkıcısıyım hünersiz bir sesim var;
Sana,
Senin işitemeyeceğin bir şarkıyı söyleyen bir ses.
zeynep ilknur:
sonra aktı durdu köz beni cehennemle sına acıyla yoğur Mina’da taşla göm beni öcünü al sahte peygamberlerin göz çukurlarıma ateşi düşür küllerimi serp Kudüs’teki tapınağa ilk suçu ben işledim ilk günah benim…
Zeynep İlknur’dan bir şiir
bir şehre karanlık basmadan girmemeli
ve aklının dizginlerinden boşalmalı atlar
biraz kanamalı
daha güzelleşmeli
her sokağın ayrı bir jargonu var İstanbul’da
her aşkın satırbaşı
sus işareti
ünlemi,
son noktası
sen ki ana rahmi bellediğimiz
kalbimizi emanet ettiğimiz şehir
yıkık surlarıyla dimdik karşımızda duran
bedenini versen de ruhunu bize saklayan fahişe
sakla bizleri, sarmala… Okumaya devam et “istanbul”
Sırta geçen tırnakların şehveti gölgesindeKıpırdanır huzursuzca rahmindeki Devir siyah gözlere gözleri Anasını yırtarak kanlı suareler de doğarken şiir. İşte adını koyamadığın bebek Haykırsın kime ne? Candan can gitse de zira Nefir sesidir duyduğun aldırma. Açılan bacaklardan süzülen sülfürlü gözyaşları Kokuşmuş ten de tuzlu zerresi avuntunun Okumaya devam et "anlamadı"
beni unutmanı sevdimkaderimde yazılıp bozulmanıyeniden dönüşlerini sevdimben seni sevmedimben, bir çiçeğe gülmeni sevdim, bir şarkıya ağlamanı dere boyundaki ağaçlara ismimi kazıyan parmaklarını sevdim karlı akşamlarda şiir kokan sesini sevdim ardında kalırken seni özlemeyi senin için ağlamayı, yokluğunda ayakta kalmayı sevdim Okumaya devam et "ben seni sevmedim"
sardunyalar.com 