Şirazlı Saadi’nin bir gazelini az önce çevirdim (affola!):

Öldüğüm nefeste seni arzularken ölürüm /

                                              sokağının toprağı olurum umuduyla can veririm

Kıyamet günü başımı kaldırdığımda topraktan /

                                              seninle konuşmaya kalkarım seni arar dururum

İki âlemin tanıkları tanık oldukları o cem’ide /

                                               senden yana bakarım tekçe senin kulun olurum

Yokluk yatağında uyursam da binlerce yıl ne gam /

                                              sonunda senin saçının rayihasıyla uyanırım

Ravza hadisi söylemem, koklamam cennet çiçeklerini /

                                              Huri cemalin istemem sana, sana koşarım

(Ç. h.h., 8 mayıs 2014, saat 23:56)