Bu şiiri uyurken rüyamda yazdım. Sabaha karşı uyandım, birkaç kez tekrarlayıp ezberledim. Sonra kağıda döktüm. Değiştirmeden olduğu gibi kayıtta kalsın istedim.
Sen yanımda elinde makine
ben pencerenin pervazına yaslanmış
sokağı seyrediyorum
dışarıda ağaçlar siste
otuz iki dişimin arasından akıyor tekmil
bir şiir gibidir diyorum konuşmamız
yaz yaz diyorsun!
deklanşörün sesi tık yakından çekilen bir fotoğraf
.
Tesadüfler mi yoksa olasılıklar mı sevgilim
hangisi daha çok kanatır içini?
bence ikisi de güzeldir şu anda
tesadüfen yanımdasın ve elini tutabilmek bir olasılıktır
.
Bir kuşçu hevesiyle çıkıyorum dama
pencereden seni görebilmek için
deklanşörün sesi tık uzaktan çekilen bir fotoğraf
.
Aklım sende sen makineyi bırakıyorsun cam kenarına
dönüp gidiyorsun aklımı alarak
ben bu rüyadan uyanmak istemiyorum.
sardunyalar.com 