Ne ellerün var senün ha!

senün çepik çalmalarunun sesi kainat kekliklerini oyandırar mende

menim ki elim yoxdur néce çepik çalım?

amma açısın menim dodaqlarım ki senün yarım üzünün yarım ayından öper geceleyin

menim iki gözüm sene qurban ki senün iki gözüvü görüb yuxuda

bax görüm sen hardasan ki üzün bağ kimidir

ki min ışıq penceresinden eser her seherçağı

ve senün çiyinlerün, orda néce ağ buludular zirvesinde néce üz néce güneş!

menim ki elim yoxdur néce çepik çalım?

dé görüm mene hara gédersen royalar tetil olanda ve biz ağlamağa üz qoyan vaxıt

ve ağlamaq üze, hara?

ve başuvun arxasındaki kölge nedir gécede senün dalunca gelen menim şérimdir

ne ellerün var senün

öpücük benzeri!

ve torpaq senünle dolub daşanda bax gör ne düzlük düzenlikler var öpücüklerden ve méhlerden daranar

hansı el senün kimi bir néye vurubdu qet

öpücük benzeri nece yaşıl barmaqlarun var!

gétme!

dé görüm mene hara gédirsen royalar tetil olanda ve biz ağlamağa üz qoyan vaxıt

ve ağlamaq üze, hara?

qal!

menim ki elim yoxdur néce çepik çalım?

Hepsi içinde yayınlandı

Yorum bırakın