ben lokomotifleri bile yıkardım Keleti Garı’nda
sırf daha yakın olabilmek için Buda’nın yeşil
tepelerine
tek bir söz söylemeden
öylece oturup dinlemek
çevremdekilerin her biri bir şeyler söylerken Macarca
Peter Zilahy’e göre
son birkaç yılda
Macarlar üstünlüklerini yitirmişler
intiharda
ve şimdilerde ilk beşte
bir yerdeler.
bu belki de onların
dünyayı daha iyi tanımaya başladıklarından ileri gelmekte
bu da her gün biraz daha çok insan onların dilini anlıyor demektir
bunun belki de
hiçbir anlamı yoktur
sadece erken bir sonuç almadır
bana bir taksi çağırdılar
sabah saat bir ile iki sularında
sürücü yaklaşık seksen yaşındaydı
ve hiçbir turist dili konuşmuyordu
tam da gecenin o saatinde
Peşte’den Buda’ya yolculuk
uzun sürmedi
aksi takdirde ustaca Macarcam olurdu
en kısa zamanda
konuşmanın sürmesine çalışırken
bir bakıma pek de kolay değil
hızlı iki şişe içkiden sonra
‘Palinka’
Özgürlük Köprüsü’nün önünde (Szabadság hid),
o, tabi, benim buralı olmadığımı unutarak
(onun yaşını hesaba katarak
hiç de tuhaf değildi, hatta doğaldı)
çocukça sevindi ve bana bir hikâye anlatmaya başladı
sanki günlük hayatımda
Keleti Gar’ında lokomotif yıkadığım
esprisini anlayabiliyordum
anı kavradım
onu takip edebildiğimde ve güldüğümde
gerçi en komik şey tamamen çok farklı bir şeydi
kaldığım otelin
adını bile duymamıştı
ona yolu göstermek zorundaydım
beden diliyle, ve sadece St. Matthew Katedrali (Mátyástemplom)
bizi kurtardı.
ona borçlandığımdan
fazlasını ödedim, onun dişlerinin yarısının
olmadığını fark ettikten sonra
ağız dolusu genişçe gülünce.
ayrılınca
benim için ne arzuladı?
iyi geceler? iyi uykular? iyi şanslar?
evlat, sen benim milyonuncu yolcumdun?
bu onun ve benim sırrım olarak kalacak.
ertesi gün Margaret Adası’nda (Margit sziget)
bir plastik torbadan tineri burnuna çeken
korkunç biçimde şişmiş genç çingenenin de.
gözlerimiz buluştu
kolunu bir biçimde uzatarak
uzaklaş, hiçbir şey görmeden, toz ol
bu bizim sırrımız olarak kalacak.
ara sıra
onun Keleti Garı’nda lokomotifleri yıkadığını
yok saymıyorum
sırf yaşamını sürdürebilmek için, sandviçini hapur hopur yiyerek
bira içerek
sırf daha yakın olabilmek için Buda’nın yeşil tepelerine
siyah-gri sularıyla
o korkunç Tuna Nehri’ne atlamaması için,
ve böylece baba yurdunu (Magyarország)
dünya sıralamasında
birkaç sıra yukarıya taşıyarak.
Yurii Andrukhovych
İngilizceden çeviri: h.h.
sardunyalar.com 