hiç! ne yapacağım! dikenlerini ayıklıyorum dilimin aha işte şurasından kalbimin! ben seni saçlarından öpmedim topuk sesini ezberledim ama bilmezsin artık dünkü güneşi rüzgar alıp götürdü unutmuşsun belki parmakların elma kokardı istersen hep açık tutarım ışıkları karanlığı ben de sevmiyorum artık elini ölümün eline bırakmayacağım senin ölümün çok son olur çok! bu sona saksılarımız hazır değil daha! diyordun ya sen ne dersen işte diyorum sen ölemezsin! … … (h.h., 9/12/2012)

